Tanhai -
17th March 2011, 05:29 AM
ਤਨ੍ਹਾਈ
ਮੈਂ ਹਰ ਚੇਹਰੇ ਚੋਂ ਜੇ ਲਭਦਾ ਹਾਂ ਕੁਛ
ਤਾਂ ਇਹ ਮੇਰੀ ਆਵਾਰਗੀ ਨਹੀਂ
ਇਹ ਭਾਲ ਹੈ ਮੇਰੇ ਤਸਅਵਰ ਦੀ ਮੂਰਤ ਨੂੰ -
ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੀ ਭੀਢ਼ ਚੋਂ ਲਭਣ ਦੀ
ਜਿਉਂ ਜਿਉਂ ਮੈਂ ਉਮਰ ਦੇ ਮੀਲ -ਪਥਰ ਲੰਗਦਾ ਹਾਂ
ਉਦਾਸੀਆਂ ਦਾ ਰੇਗਿਸਤਾਨ ਦਿਲ ਅਤੇ
ਅਹ੍ਸਾਸਾਂ ਤੇ ਹੋਰ ਵੀ ਤਾਰੀ ਹੋਈ ਜਾਂਦਾ ਹੈ
ਮੈਂ ਸ਼ਾਯਦ ਓਹ ਸਰਾਪੀ ਰੂਹ ਹਾਂ -
ਜਜ਼ਬਿਆਂ ਦਾ ਓਹ ਸੂਰਜਮੁਖੀ ਫੁਲ
ਸੂਰਜ ਜਿਸ ਤੋਂ ਅਖ ਚੁਰਾਈ ਹੈ
ਅਤੇ ਜਿਸਨੇ ਸੂਰਜ ਲਭਣ ਦੀ ਖਾਤਿਰ -
ਦੀਵਿਆਂ ਵਿਚ ਵੀ ਝਾਤੀ ਲਾਯੀ ਹੈ
ਹਰ ਚੇਹਰਾ ਇਕ ਉਮੀਦ ਦਿੰਦਾ ਹੈ -
ਅਪਨੇ ਪਿਆਰ ਨੂ ਲਭਣ ਦੀ
ਹਰ ਚੇਹਰਾ ਸੂਰਜ ਦਾ ਭੁਲੇਖਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ
ਪਰ ਫੇਰ ਜਦ ਓਹ ਚੇਹਰਾ ਵੀ -
ਹੋਰ ਚੇਹਰਿਆਂ ਵਰਗਾ ਨਜ਼ਰ ਆਉਂਦਾ ਹੈ ਤਾਂ
ਉਦਾਸੀ ਦਾ ਇਕ ਹੋਰ ਟੀਲਾ ਦਿਲ ਤੇ ਵਧ ਜਾਂਦਾ hai
-----------------------------------
|