ਗਜ਼ਲ ਰਾਜਵੀਰ

[rajveeer]

ਜਾਂਦੇ ਜਾਂਦੇ ੳੁਹ ਛੱਡ ਗਿਆ ਸਵਾਲ ਬੜੇ,
ਜਾਣ ਪਿਛੋਂ ੳੁਹਦੇ, ਦਿਲ ਚ ਆਏ ਖਿਆਲ ਬੜੇ।।

ਨੀਂਦ ਤਾਂ ਕੀ ਸੀ ਆੳੁਣੀ ੳੁਹਦੇ ਤੁਰ ਜਾਣ ਬਾਦ,
ਸੁਪਨੇ ਵੀ ਮੇਰੇ ਲੈ ਗਿਆ ੳੁਹ ਨਾਲ ਬੜੇ।।

ਅੱਜ ਖੁਦ ਹੀ ਤੋੜ ਗਿਆ ੳੁਹ ਿਰਸ਼ਤੇ ਤਮਾਮ,
ਜਿਸ ਸ਼ਖਸ ਨੂੰ ਸੀ ਮੇਰੇ ਤੇ ਮਲਾਲ ਬੜੇ।।

ਜਾਨ ਲੈ ਲੈਣੀ ਹੱਸ ਕੇ ਕਦੇ ਰੁੱਸ ਕੇ ਮਾਰ ਦੇਣਾ,
ੳੁਹ ਜਾਣਦਾ ਸੀ ਿੲਸ ਤਰ੍ਹਾ ਦੇ ਕਮਾਲ ਬੜੇ।।

ਦਿਲ ਨੂੰ ਨਾ ਸੀ ਭਰੋਸਾ ੳੁਹ ਦੇ ਮੁੜ ਆੳੁਣ ਦਾ,
ਫੇਰ ਵੀ ਮੈਂ ੳੁਸਨੂੰ ੳੁਡੀਕਿਆ ਸਾਲ ਬੜੇ।।

ਨਾਗ ਤਨਹਾੲੀ ਦਾ ੳੁਮਰ ਭਰ ਡੰਗਦਾ ਿਰਹਾ,
ਕਹਿਣ ਨੂੰ ੳੁਂਝ ਲੋਕ ਸੀ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਬੜੇ।।

ਸ਼ਾਿੲਦ ਿੲਹ ਰੰਗ ਸੀ ਮਿਰੇ ਹੀ ਖੂਨੇ ਿਦਲ ਦਾ,
ਮਹਿੰਦੀ ਤੋਂ ਬਿਨਾ ਹੀ ਹੱਥ ੳੁਸਦੇ ਸੀ ਲਾਲ ਬੜੇ।।